بورس های کالا : مزایده در عمل

بورس های کالا : مزایده در عمل

 

 ترجمه و اقتباس: فرهاد مقدم سلیمی

 

“نظم، فشاری نیست که از خارج بر جامعه وارد آمده باشد بلکه تعادلیست که از داخل بوجود آمده.”

خوزه اورتگا ای گاست[Jose Ortega Y Gasset]، نویسنده و فیلسوف اسپانیایی

 

بورسهای معاملات سلف مکانی را برای خریداران و فروشندگان فراهم می کنند تا ضمن ملاقات با یکدیگر از طریق سیستم مزایده ی باز بتوانند به قیمت  قرارداد آتی یا اختیار ِ معینی  پی ببرند.  در نگاه اول ، هر تازه واردی فکر می کند که این سیستم حراج عمومی بیشتر از آنچه که از نظم و استاندارد شدن بهره داشته باشد ،از بی نظمی بهره برده است.  اما در حقیقت، تمام فرآیند تجارت، یکصد و پنجاه سا ل است که مورد پالایش قرار گرفته– خواه آن مشتری یی باشد که سفارشی را از طریق یک کارگزار معاملات آتی انجام دهد و خواه توزیع اطلاعات قیمت از طریق تالار بورس باشد.

این فصل سعی میکند طرح ساختار و سنتی را پایه ریزی کند که زیر بنای حرکتهای دیوانه وار بورسهای معاملات آتی را تشکیل می دهند. این حرکات از سوی خیلی ها بعنوان نشانه های بورس معرفی می شوند. مانند خیلی جاهای دیگر، اینجا  هم چیزهایی خیلی بیشتر از آنچه که چشم می تواند ببیند وجود دارد. در واقع در صد در حال افزایشی از معاملات جایی اتفاق میافتند که شما حتی نمیتوانید آنها را ببینید– در تالارهای بورس مجازی و با سیستم های تجارت الکترونیکی.

 

ساختار بورس کالا

 

در حالیکه تمام بورسهای معاملات آتی ایالات متحده در مشخصه های عمومی یکسان هستند ؛اما، هیچ کدام دقیقاً شبیه هم نیستند. هنوز خیلی از بورسها انجمنهای عضویتی(عضو پذیر) غیر انتفاعی هستند. عضویت در هر بورس محدود به تعداد مشخصی از افراد حقیقی است ؛اگرچه، برخی از بورسها اجازه ی  عضویت به صورت گروهی را هم می دهند. کمپانی ها ، مؤسسات حقوقی، شرکتها و تعاونیها می توانند برای کسب امتیاز عضویت  ثبت نام کنند ، اما با این وجود بعنوان یک شخص حقیقی در نظر گرفته خواهند شد. در واقع بورسها تحقیقات گسترده ای در مورد متقاضیان عضویت انجام می دهند و تاکیدشان بیشتر بر اعتبار، مسئولیت پذیری مالی، شخصیت و درستی متقاضی است.

در سا لهای اخیر برخی بورسها امتیازات تجارت یا عضویت خاصی را اعطا نموده اند. برای مثا ل ، عضویت وابسته [Associate membership] در هیأت بازرگانی شیکاگو به یک شخص حقیقی این اجازه را می دهد تا معاملات سلفِ اسناد مالی و دیگر دادو ستد های برگزیده را انجام دهد. دیگر عضویت های خاص، اجازه ی تجارت محدودتری را می دهند. در هیأ ت بازرگانی  شیکاگو ، IDEM ها  می توانند تمام قراردادهای آتی در رده ی  شاخص، قرض و بازار انرژی (معاملات آتی شاخص سهام ،معاملات آتی شاخص اوراق قرضه ی شهری و معاملات آتی وجوه سی روزه ی  فدرال رزرو) را خرید و فروش کنند و COM ها می توانند تمام قراردادهای اختیار لیست شده توسط بورس را انجام دهند.

تالار بورس آتی

اداره ی هر بورس به یک هیأت[Board] (که به طور متنوعی هیأت کارگردانان، هیأت حکمرانان یا هیأت مدیران نامیده می شود) و کارمندان عالی رتبه اش تفویض می گردد. اعضای بورس هیأ ت مزبور را با رای انتخاب می کنند وآن هیأت، کارمندان عالی رتبه [officers] (افسران) را منصوب می نماید.

بقیه ی مسئولیت ها به عهده ی کمیته های مختلف است.این کمیته ها از اعضای بورس تشکیل شده اند که یا توسط هیأت منصوب می شوند و یا با رای گیری از طرف اعضا انتخاب می گردند. وظیفه ی آنها مشاوره و یاری دادن به هیأت و انجام وظایف ویژه ی مربوط به عملیات بورس است.

بیشتر بورسها کمیته هایی برای مقاصد زیر دارند: انتخاب نامزد های هیأت، کارمندان عالی رتبه( افسران) و کمیته هایی که توسط اعضای بورس انتخاب می شوند: مدیریت بورس، نظارت مالی ، نظارت و تحقیق در مورد رفتار تجاری اعضا ، داوری در مناقشات، رجوع به تصمیمات کمیته ی انضباطی، بررسی درخواستهای داوطلبان عضویت،  نظارت بر فعالیت تالار بورس، نظارت بر گزارش قیمت بازار ، مدیریت تسهیلات فیزیکی بورس، اصلاح قوانین و مقررات، روابط عمومی، بازاریابی و تحصیلات، نظارت بر خرید و فروش و تغییرات در قراردادهای معامله شده، نظارت بر توزین ، انبارداری و دقت در تحویل بموقع کالاها در قراردادهای آتی.

کارکنان اجرایی یک بورس، سیاستها و تصمیمات هیأت،کارمندان عالی رتبه (افسران) و کمیته ها را اجرا می کنند. سازمان اداری کارکنان اغلب به موازات عملکرد کمیته های مختلف است، که در رأ س هر اداره یک کارمند عالی رتبه ی اجرایی قرار دارد. عناوین ، مسئولیتها  و تعداد این کارمندان عالی رتبه ی (افسران) اجرایی و کارکنان در بین بورسهای متفاوت فرق می کند.

 

عملیات تالار بورس [exchange floor operations]

 

فعالیت در هر بورس معاملات آتی، در تالار بورس متمرکز شده است. تنهای اعضای بورس امتیازِ  خرید و فروش در آنجا را دا رند ؛ اگرچه، تمام متقاضیان انجام معاملات می توا نند بطور غیر مستقیم از طریق کارگزار [broker : در فارسی «واسطه» و « دلال» نیز ترجمه شده است. کارگزار شخص حقوقی یا حقیقی یی است که سفارشات معاملات آتی و اختیار را به نیابت از مؤسسات ما لی و تجاری  و/ یا عموم مردم اجرا می کند.] هایشان  به بازار دسترسی داشته باشند.

اندازه، ترتیب و تسهیلات تالار تجارت در هر بورسی با بورس دیگر متفاوت است، اما خیلی از مشخصه ها  برای همه مشترک هستند. تجا رت معاملات آتی در گودها ی هشت ضلعی یا چند ضلعی و یا مدور انجام می شود که برای رفتن به گود پله هایی تعبیه شده است. خرید و فروش کنندگان در گروههای چند نفره روی پله ها ، در مرکز گود ، و در اطراف کمرگاه حلقه ی تالار، بسته به ماه قرارداد کالا یا اسناد مالی که  در حال  معامله هستند می ایستند. خریداران و فروشندگان در سرتاسر گود طوری  می ایستند که هر فعال بازار در هر هنگام که بخواهد قادر به خرید و فروش است. عموماً  هر یک گود یا حلقه به یکی از قراردادهای آتی یا اختیار تخصیص می یابد.

در مجاورت گود یا حلقه ( و گاهی اوقات در مرکز آن) گزارشگران بازار قرار دا رند که برای ثبت تغییرات قیمت در هنگام وقوع توسط بورس استخدام شده اند. آنگاه قیمتهای ثبت شده ، روی صفحه های الکترونیکی نمایش دیواری، که توسط کامپیوتر عمل می کنند نمایش داده، می شوند. این صفحه های نمایش طوری  طراحی شده اند که از هر نقطه ی تالار قابل رؤیت باشند. قیمتهای معاملات سلفِ کالاهای خرید و فروش شده در سایر بورسها نیز نمایش داده می شوند تا معامله گران بتوانند در جریان رایجترین جابجاییهای قیمتی قرار بگیرند. در حقیقت، نمایشگرهای دیواری ِ الکترونیکی  و ویدئویی در تالارهای بورس جریان ثابتی از آخرین خبرهای مالی، تجاری و کالایی را از خبرگزاریهای عمده و بورسهای معاملات آتی و اوراق بهادار فراهم می کنند. نقشه های بزرگ و نمایشگر های ویدئویی اخبار مربوط به وضعیت هوا را در مناطق زراعتی مربوطه نشان می دهند. قیمتهای نقدی ، موجودیهای قابل تحویل  و محموله های کالاهای مختلف نیز قابل دسترس می باشند.

بورس کالا ۱

برای رسیدگی کردن به هزاران تماس تلفنیِ از سوی  مراکز تجاری و بنگاههای کارگزاری، باتریهای ایستگاههای تلفنی و تجهیزات الکترونیکی پیشرفته از لحاظ استراتژیک در نزدیکی گودها قرارداده می شوند. در هیأت بازرگانی شیکاگو ، سفارشهایی که از طرف بنگاههای عضو و بوسیله ی منشی تلفنی دریافت می شوند ، ساعت زده شده  و توسط پیام رسانان (که اصطلاحاً « پیک [runner]» نامید ه می شوند) به کارگزاران داخل گود برای اجرا رسانده  یا بوسیله ی حرکات دست تابانده [flashed] می شوند. آخرین تکنولوژی تالار حتی برخی سفارشات را به صورت ا لکترونیکی به داخل گود می برد. این کار توسط سیستم های سفارش بر الکترونیکی [computerized order routing systems] و یا در جایی که مجاز باشد توسط «هدست [ headset: مجموعه ی headphone و microphone . در فارسی «گوشی» یا «گوشی سر» و یا «گوشی سر تلفن» نیز نامیده شده. اما بنظر می رسد که همان واژه ی «هد ست» جا افتاده تر باشد.]» ها قابل انجام ا ست.  وقتی که سفارش راه خود را به گود پیدا می کند قیمتی که خرید و فروش بر پایه ی آن انجام شده و دیگر اطلاعات وابسته سریعاً توسط کارگزار روی یک کاغذ سفارش نوشته شده و توسط پیک به مرکز تلفن بنگاه برگردانده می شود. کارگزار ممکن است این کار را با تاباندن اطلاعات انجام دهد. سفارش دوباره ساعت زده می شود و تأئیدیه ی معامله به دفتری که سفارش از آنجا نشأت گرفته بود بازتاب داده می شود. (برای اطلاعات بیشتر در مورد مسیریابی سفارش به فصل چهارم مراجعه کنید. )

به هر حال این تنها مشتری نیست که از آخرین قیمت آگاهی می یابد. به خاطر آورید که توزیع قیمت ، یک عملکرد عمده ی اقتصادی در بورسهای کالاست. نمایشگر های مظنه که دور تا دور تالار بورس قرار گرفته اند، سریعاً نتیجه ی یک خرید و فروش و به دنبال آن نتایج هزاران خرید و فروش دیگر را نشان می دهند. در همان لحظه، مظنه های قیمت به خارج از بورس، برای بیش از ۳۰ فروشنده ی اطلاعات  مالی فرستاده می شوند که آنها نیز بنوبه ی خود اطلاعات را دوباره در قا لب های مختلف برای صدها هزار مشترک ارسال میکنند.

 

مزایده : چه کسی و چگونه؟

 

مردان و زنانی که در تالارهای بورسهای کالا  تجارت می کنند، عملیات متنوعی را انجام می دهند. کارگزاران ِ تالار سفارشها را پر می کنند. برخی ازکارگزاران تالار توسط بنگاههای حق العمل کاری [Commission houses] استخدام می شوند تا سفارشهای تأمینی (ریسک گریزی) و قماری (ریسک پذیری) مشتریان بنگاه را پر کنند. دیگرکارگزاران تالار که بعنوان«مستقل [independents]» ها شناخته می شوند برای خود کار می کنند و زندگی خود را با پر کردن سفارشات بیرونی برای بنگاه های حق العمل کاری، شرکتهای تجاری، مؤسسات مالی، مدیران دارایی، فرآوران و صادرکنندگان و عموم مردم می گذرانند.

گروه دیگری که به عنوان «محلی [locals]» ها شناخته می شوند برای خودشان خرید و فروش می کنند و با قمار کردن روی جابجایی آینده ی قیمتها به نقدینگی بازار می افزایند. این قمارگرها (ریسک پذیرها) نوعاً بر اساس طول زمانی که یک موقعیت [position: که ما آنرا «موقعیت» مینامیم عبارت از تعهد و التزام بازار به اوراق بهادار و کالاهاست.] را نگه میدارند، سه نوع استراتژی خرید و فروش را بکار می بندند. تاجران ِ موقعیت [Position traders] معمولاً یک موقعیت را روزها و هفته ها، تا هر چقدر که بتوانند، نگه می دا رند. از طرف دیگر تاجران ِ روز [Day traders] ، موقعیت هایشان را در طول دوره ی کاری یک روز آغاز و جبران میکنند. ریزه خوا ر[scalpers: در فارسی به معنی کسی که پوست سر میکند ،کنایه از آدم ابن الوقت و گوش بر است. با این حا ل هیچ کدام از این معانی ترجمان کارکرد اسکالپرها در بورس نیست. صلاح دیدیم که در ترجمه ی فارسی معادل «ریزه خوار» را بکار بریم. می توان “نوسان گیر” نیز بکار برد. ]ها موقعیت هایشان را برای کوتاه ترین مدت ممکن نگه میدارند ، این مدت نوعاً از چند دقیقه تجاوز نمی کند. معامله گران کوتاه مدت «نوسان گیر» نیز نامیده می شوند.

بورس کالا ۲

تمام معامله گران تالار  برای خرید و فروش قراردادهای معاملات آتی و اختیار در مزایده ، با هم رقابت میکنند. مخصوصاً تجار روز و ریزه خوارها (نوسان گیرها) به نقدینه تر ساختن بازارکمک میکنند. آنها این کار را از طریق پیشنهادهای خریدو فروش نموّی [incremental] بین گستره (اسپرد) های عریض تر پیشنهادهایی که توسط دیگر معامله گران ارائه می گردند، انجام میدهند [منظور اینست که تجار روز و ریزه خوارها پیشنهادهای خرید و فروش خود را کم کم بالا یا پایین میبرند در حالیکه فاصله ی بین دو پیشنهاد دیگر تجار زیاد است.]، که این باعث ایجاد نقدینگی در بازار و به حداقل رسیدن نوسانات قیمت میگردد.

فعالان بازار پیشنهاد های خریدو فروش را با فریادکردن قیمتها به سبک مزایده ها ارائه می کنند؛ بطوریکه ، هر تاجر در گود این فرصت را دارد که طرف مقابل در معامله را بگیرد. این روش ِ تجا رت صوتی [Vocal trade] آنقدر مهم است که در قوانین و مقررات هیأ ت بازرگانی شیکاگو مشخصاً با ذکر جزئیات بدان پرداخته شده است.

معامله گران داخل گود [pit traders] ، علاوه برارائه ی پیشنهادهای شفاهی، از ابزاری ساده اما بسیار کارآمد استفاده میکنند.این ابزار، مجموعه علائم دست و انگشتان است. قوانین و مقررات هیأت بازرگانی شیکاگو بطور مشخص استفاده ازعلائم دست در خلال  مزایده ی باز را اجباری ننموده ؛اما، یک مجموعه ی دقیق از علائم تکامل یافته است. در بازارهای فعال ، این علائم برای واضح ساختن پیشنهادهای خریدو فروش ضروریند.

علائم دست از یک بورس به بورس دیگر تفاوت میکنند. در هیأ ت بازرگانی شیکاگو موقعیت دستها نشان می دهد که آیا یک معامله گر در حا ل خرید است یا فروش. معامله گران کف دستهاشان را برای خریدن بطرف خود می گیرند و برای فروختن بطرف شخص روبرو. آنها با نگهداشتن دستهایشان در موقعیت افقی،  کسر ِ بالا یا پایین ِ  آخرین قیمتی که با آن پیشنهاد های خرید یا فروش را می دهند علامت می دهند. انگشتان دست در حالت عمودی، تعداد قراردادهایی که به آن قیمت قصد خرید یا فروش دا رند را نشان میدهد.

وجه تمایز مهمی، خرید و فروش شفاهی را بر این روش رجحان میدهد و آن قابلیت تشخیص خریدار از فروشنده است. خریداران ابتدا قیمت خرید و سپس مقدار را فریاد میکنند؛اما،  فروشندگان ابتدا مقدار فروش و سپس قیمت را فریاد میکنند(این کار در روش تاباندن امکان پذیر نیست). مشخصاً خریداران قیمت را برای مقدار پیشنهاد می کنند (مثلاً می گویند:”من پنجاه سنت برای ۱۰ تا میپردازم”) و فروشندگان مقدار را به قیمت پیشنهاد میکنند ( مثلاً می گویند :”من ۱۰ تا را به پنجاه سنت میفروشم”). این مراودات کوتاه شده ومخفف به معامله گران کمک میکند تا از حرکتهای سریع بازار عقب نمانند.

وقتی که معامله ای سر می گیرد ، هر کدام از طرفین مفاد کامل قرارداد را روی یک برگه ی معامله [trading card] یا فرم سفارش چند قسمتی مینویسد. برای مثال ، هر معامله ای که برای معاملات سلفِ اوراق قرضه ی خزانه داری کارت نویسی شده باشد ، ماه قرارداد، مقدار، قیمت، مشخصات طرفین قرارداد، نام بنگاه تهاترِ طرف مقابل معامله، و یک کد که نشانگر فاصله ی زمانی پانزده دقیقه ای ِ انجام معامله است را دارا میباشد.

این برگه های معامله (فرم های سفارش) سابقه ی ضبط شده ای را تشکیل می دهند که به بنگاههای تهاتر خریدار و فروشنده فرستاده می شوند تا اطلاعات معاملات را به اتاقهای تهاتر ارسال نمایند. هر معامله گر از لحاظ مالی نسبت به بنگاه تهاتر خویش ، که هر بنگاه نیز عضوی از اتاق تهاتر بورس است، مسئول است.

بورس کالا ۳

کشف قیمت، گزارش قیمت

 

بورسهای معاملات آتی بازارهایی رقابتی  هستند که بسیاری از عوامل مؤثر بر عرضه و تقاضا  در یک نقطه روی تالار بورس به هم می رسند. در این بازارها، مزایده ی شفاهی ِ باز، ترجمان این عوامل متعدد به یک چیز است– قیمت. بنابراین بورسهایی مانند هیأ ت بازرگانی شیکاگو بعنوان فشار سنجی برای قیمت عمل می کنند؛یعنی، فشارِ خیلی از نیروهای سراسر جهان را برکالاها واسناد مالی مشخص ثبت میکنند.

از آنجا که این نیروهای اقتصادی بر بازارهای نقدی و معاملات آتی بطور یکسانی اثر می گذارند، قیمتهای قراردادهای آتی معمولاً در موازات ارزش نقدی ِ حقیقی ِ کالاها و اسناد مالیست. این مشخصه ی قیمتهای آتی[Futures price: از این پس برای اختصار « قیمت قراردادهای آتی» را«قیمت آتی »گوییم.] به تأ مین جویان (ریسک گریزان) و قمارگران (ریسک پذیران) اجازه می دهد تا ارزش اسناد تحت معامله ی خود را در آینده ی دور یا نزدیک اندازه گیری کنند.

میلیونها انسان در سرتاسر جهان از اطلاعات مربوط به قیمت که بورسهای معاملات آتی ارائه میدهند، برای تصمیم گیری در مورد خرید و فروش – خواه واقعاً قراردادهای آتی را خریدو فروش کنند یا نه– استفاده می کنند. توسعه ی بورسهای کالای جدید و تقسیمات قراردادهای آتی خاص در بازارهای مالی وکالایی قدیمی تر در اروپا و شرق دور تأکیدی بر اهمیت این کار بورس است.

البته ، برای استفاده از این اطلاعات حیاتی ِ مربوط به قیمت ، مردم باید دسترسی راحتی بدان داشته باشند. بنابراین بورسها باید دادو ستد های انجام شده در تالار بورس  را هم به اعضای بورس و هم به عموم مردم گزارش کنند  و این تعهد امروزه معنی کاملاً متفاوتی از آنچه حتی ۲۰ سال پیش می داد می دهد. توسعه ی سریع در ارتباطات دوربرد، یک بازار فروش جهانی را ایجاد نموده است. امروزه بورسهایی شبیه هیأت بازرگانی شیکاگو از جدیدترین تکنولوژی برای فرستادن لحظه ای ِ اطلاعاتِ قیمت استفاده می کنند. علم الکترونیکِ عصر فضا و مزایده ی بازعهد عتیق دست در دست هم یکی از کارآمدترین شیوه های کشف قیمت و گزارش قیمت در جهان را ارائه می کنند.

سیستم کامپیوتری هیأ ت بازرگانی شیکاگو سیستم اطلاعات و گزارش قیمت بازار(MPIRS) نامیده می شود. دیگر بورسها سیستم های کامپیوتری گزارش قیمت مشابهی دا رند. سیستم MPIRS[Market Price Reporting And Information System] چند کامپیوتر را به خدمت می گیرد؛ اگر یکی از کامپیوتر ها خراب شود کامپیوتر دیگر بطور خودکار جای آن را می گیرد. کامپیوتر های چندگانه ،همچنین برای نمایشگرهای دیواری الکترونیکی [electronic wallboard] و سیستم های تلویزیونی، پشتیبانی[backup]   آماده ای را برای کارکرد مداوم سیستم های گزارش قیمت در مواقع اضطراری تدارک  می بینند.

MPRIS در یک موقعیت نمونه ی بازار، تغییر اطلاعات قیمتی را ازتعداد زیادی پایانه ی گزارش قیمت درتالار هیأت بازرگانی شیکاگو دریافت می دارد. در هر گود معاملات، گزارشگران بازار که در استخدام بورس می باشند از این پایانه های «لپ تاپ [Laptop terminals: کامپیوترهای قابل حمل.]» برای وارد کردن قیمتها به MPRIS استفاده می کنند. آنگاه پایانه ی داخل تالار، معاملات کد شده را به سیستم کامپیوتری بزرگی که عملیا ت ویرایش را انجام می دهد  می فرستد. عملیات ویرایش برای مطمئن شدن از اینکه معامله بر طبق مقررات بورس –مانند مقرراتی که در زمینه ی نوسانات قیمت و محدودیتهای تجا رت وجود دا رند–انجام شده باشد اعمال می شوند. اگراعلام مظنه معتبر باشد،کامپیوتر پیامی را به اپراتور ِ میز کنترل[pulpit] (که یک میز بزرگ ویا جایگاهی در هر گود است) میفرستد. این پیام نشانگر زمانی است که مظنه وارد سیستم شده است. اگر خطایی در حین خرید وفروش روی دهد، اپراتورهای ماهر برای اصلاح، وارد کردن  ویا حذف مظنه ها وارد سیستم می شوند.

در همین حین، قیمتهایی که به گود ها رسیده اند و در کمتر از یک ثانیه قا لب بندی مجدد شده اند، در سراسر شبکه ی MPIRS نمایش داده می شوند. این قیمتها به نمایشگرهای دیواری تالار، به یک شبکه ی مدار بسته ی تلویزیونی داخل ساختمان بورس  وبه شبکه ی فروش مظنه ی بورس فرستاده می شوند. علاوه بر این، اطلاعات قیمت در پایانه های کامپیوتری ِ داخل ساختمان هیأ ت بازرگانی شیکاگو نیز قابل دسترسی می باشند.

نمایشگرهای دیواری در تالار بورس ،که طوری طراحی شده اند تا از هر نقطه ی تالار قابل رؤیت باشند، رایج ترین اطلاعات قیمت MPRIS را نشان می دهند. بعلاوه، نمایشگر های دیواری ،اطلاعات قیمتی را از سایر قراردادهایی که بطور فعال معامله می شوند –حتی قراردادهای سایر بورسها– فراهم می آورند.

 

داده های بازار [market data]

 

برای کسانی که دفتر کارشان در بورس است، سیستم ِ تلویزیونی  مدار بسته، اطلاعات قیمت MPRIS را در نمایشگرهای داخل ساختمان هیأ ت بازرگانی شیکاگو توزیع می نماید. اطلاعات قیمتی که در تلویزیون نمایش داده شده است میتواند در بیش از هزار صفحه با فرمتها [formats]ی (قالبهای) گوناگون ظاهر شود. سیستم، اطلاعات زیر را نشان می دهد:

  • آخرین سه تغییر قیمت برای تمام قراردادهای هر کالا یا سند مالی؛ قیمتهای افتتاح [opening price : قیمت در هنگام افتتاح کار روزانه ی تالار]، پایین [low : پایین ترین قیمت روز برای یک قرارداد آتی مشخص]، بالا [High : بالا ترین قیمت روز برای یک قرارداد سلف مشخص] و تسویه [Settlement price : عبارت است از آخرین قیمت پرداخت شده برای یک کالا در هر روز معامله. اتاق تهاتر بورس بر اساس قیمت تسویه ی هر قرارداد آتی و اختیار  سود و زیان خالص ، شرایط لازم حاشیه ، و حدود قیمت روز بعد ِ یک بنگاه را تعیین  می کند.]؛ دامنه ی تغییرات افتتاح [ Opening range : دامنه ی تغییر قیمتهای خرید و فروش معاملات در خلال « افتتاح»] و اختتام [Closing range : دامنه ی تغییر قیمتها ی خرید و فروش معاملات در خلال «اختتام» بازار] (اگر قابل اجرا باشند)؛ دامنه ی تغییرات تعلیق [suspension range : تعلیق در اکثر بورسها  ومن جمله هیأت بازرگانی شیکاگو، که این کتاب بطور خاص اصطلاحات و قوانین این بورس را بررسی می کند ، عبارت است از پایان یک جلسه ی معاملات روزانه برای بازار های معاملات آتی و اختیار که در بورس معامله می شوند.] و تجدید [Resumption range : تجدید عبارت است از آغاز یک جلسه ی معاملات روزانه برای بازار های معاملات آتی  و اختیاری که در بورس معامله می شوند.] برای جلسه ی خرید و فروش گسترده(اگر قابل اجرا باشند)؛ تغییر قیمت صافی از تسویه حساب روز معاملاتی قبل ؛ و جلسه ی بالا و پایین.
  • حدود معاملاتی رایج بالا و پایین، اگر قابل اجرا باشند.
  • آخرین مظنه ها در تمام کالاها و محصولات مالی ، ترکیب شده با خروجی شبیه سازی شده ی نوار تلگرافی[Ticker tape: نوار کاغذی یی که اطلاعات تلگرافی روی آن چاپ میشود.]
  • نمایش تخصصی اطلاعات غلات نقدی،داده های گسترده،اطلاعات حاشیه، قیمتهای عضویت، قیمتهای کرایه ی عضویت و اطلاعات «مارکت پروفایل [Market Profile® : سرویس اطلاعاتی هیأت بازرگانی شیکاگو که به تجار کمک می کند تا روند قیمت را تحلیل کنند. مارکت پروفایل شامل خروجی نوار تلگرافی زمان و مظنه ی فروش و همچنین لیکوییدیتی دیتا بنک می باشد. (مارکت پروفایل را می توان «پرونده ی بازار» ترجمه نمود اما چون نام خاص است بهتر آن دیدیم به همان صورت اصلی آورده شود)]» و «لیکوییدیتی دیتا بنک [Liquidity Data Bank® : یا به اختصار LDB® که می توان آنرا به فارسی« بانک داده های نقدینگی» ترجمه نمود ، پرونده ی کامپیوتری فعالیت بازار هیأت بازرگانی شیکاگو است که توسط تجار برای تحلیل روند قیمت و توسعه ی استراتژی خرید و فروش مورد استفاده قرار می گیرد. در هیأت بازرگانی شیکاگو یک نمایش تخصصی از حجم روزانه ی داده ها و توزیع زمانی قیمتها برای هر کالای معامله شده وجود دارد.]». مارکت پروفایل و LDB® ۱۰، که هر دو در انحصار هیأت بازرگانی شیکاگو می باشند، بطور روزانه داده های حجمی وتوزیع زمانی قیمتها برای هر کالای معامله شده در بورس را ارائه می کنند.

اما بیشتر مردم از طریق شبکه های گزارش قیمت و یا سایت اینترنتی http://www.cbot.com  به مظنه های قیمت و اطلاعات بازار که از طریق هیأ ت بازرگانی شیکاگو منتشر میگردند دسترسی پیدا می کنند.  اگرچه دفترهای بزرگترِ بنگاههای حق العمل کاری نمایشگرهای دیواری دا رند ولی عموماً، مشترکان ِ سرویسهای مظنه اطلاعاتشان را بوسیله ی پایانه های کامپیوتری دریافت می کنند. شبکه های گزارش قیمت متعلق به اکثر بورسهای کالای دیگر نیز اطلاعات مربوط به معاملات را پخش میکنند. در ادامه انواع اطلاعات فراهم شده توسط سیستم هیأت بازرگانی شیکاگو را مرور می کنیم.

 

داده های جلسه ی پیش روز [pre–day session data] 

 

از یکشنبه بعد از ظهر تا اواخر بعد از ظهر جمعه خط اتصال، مستمراً در حال کار کردن است. زمان صحیح شیکاگو، درفواصل  کوتاهی در سراسر جلسه ی معاملات بعنوان ثبت دائم زمان ِ پیشنهاد های خریدو فروش و معاملاتی که انجام شده اند ظاهر می گردد.  بعلاوه، هر مظنه ی فرستاده شده  ممهور به مهر زمانی [time stamp]ِ رسمی ِ هیأت بازرگانی شیکاگو می باشد.

اعلان ها : هر روز پیش از آنکه معاملات آغاز گردد ،اعلان های مهم توسط سیستم MPRIS  نشان داده می شوند. این اعلانها شامل خبرهای مربوط به معرفی قراردادهای جدید، تغییر در مشخصه های قرارداد و قیمتهای اعمال [Strike prices : که دست اندرکاران بورس exercise price هم می نامند ، قیمتی است که قراردادهای آتی تحت معاملات اختیار خرید یا فروش را می توان توسط آن خرید (در صورت معامله ی اختیار خرید) ویا فروخت( در صورت معامله ی اختیار فروش). در ترجمه ی این واژه در متون اقتصادی فارسی معادلهای « قیمت ضربتی»، «قیمت اعتصابی» ، «قیمت تمرینی» ، «قیمت مشقی» و «قیمت اعمال» بکار رفته که ما  « قیمت اعمال » را مناسبتر یافتیم.] جدید ِ قابل اجرا می باشند.  اعلان ها پس از پایان جلسه ی معاملاتی روز دوباره تکرار می گردند.

دریافتها و ارسالها: گزارش روزانه ی دریافتها و ارسالهای شیکاگو تعداد تقریبی واگنهای غلات و تعداد تقریبی واگنهای غله ی CCC[CCC=commodity credit corporation(شرکت اعتبار کالا)] در شیکاگو برای آن روز را می دهد. در ذیل ِ این تقریبها گزارشات دریافت و ارسال روز قبل، بعلاوه ی تعداد واگنهای غله ای که فرستاده شده اند و دریافتها و ارسالهای غلات که بوسیله ی کامیون و قایق انجام شده اند آمده است.

حجم معامله ی اختیار [option volume] و بهره ی باز [open interest : مجموع تعداد قراردادهای آتی یا اختیار یک کالای معین است که هنوز توسط یک قرارداد آتی یا اختیار ِ مقابل (ضد) جبران نشده ؛ یا هنوز، تحویل کالا اجرا نشده است.]: در حدود ساعت ۶:۵۵ هر روز صبح، سیستم، اعداد مربوط به حجم و بهره ی باز از روز قبل را برای معاملات اختیار خرید [Call option: که بصورت « خرید به شرط خیار» در اقتصاد اسلامی وارد شده ، عبارت است از معامله ی اختیار که به خریدار این حق را می دهد (اما به او اجبار نمی کند) تا قرارداد آتی تحت معامله را بقیمت اعمال در/ پیش از تاریخ انقضا بخرد (اصطلاحاً «بلند» برود).] و معاملات اختیار فروش [put option : که در متون اسلامی بصورت «خیار بایع ازدیاد ثمن قبل از تسلیم مبیع» نیز آمده است، عبارت است از معامله ی اختیار که به خریدار معامله ی اختیار این حق را می دهد ( اما به او اجبار نمی کند) که قرارداد آتی تحت معامله را به قیمت اعمال در/ پیش از تاریخ انقضا بفروشد( اصطلاحاً « کوتاه» برود)] فهرست میکند.

حجم روز قبل: هر روز در حدود ساعت ۷ صبح ، سیستم ،اعداد مربوط به حجم تقریبی روز قبل را برای تمام قراردادهای آتی، بر پایه ی آخرین اجرای اتاق تهاتر، می فرستد. (در خلال آخرین اجرا ، اتاق تهاتر یک وارسی نهایی را برای تطبیق تمام معاملات روز قبل انجام می دهد.) این گزارش قبل از اولین جلسه ی وارسی معاملات ،که در آن اعضای بورس معاملات تطبیق نشدنی را از روز قبل تسویه میکنند، فرستاده می شود.

تحویلها: هر روز، حدوداً در ساعت ۷ صبح ، در طی مدت زمان تحویل یک قرارداد ، سیستم تحویلهایی که در آن روز باید انجام شوند را فهرست میکند.

اعلانهای تحویلهایی که روز قبل انجام شده اند نیز مانند اولین اعلانهای تحویلی که در روز جاری انجام خواهند شد فهرست می شوند.

 

داده های جلسه ی روز

 

جلسه ی معاملات روز جاری بندرت از قیمتهای اختتام [Closing price : آخرین قیمت معامله شده در بورس.] جلسه ی قبل شروع می شود. قیمتهای افتتاح [Opening price] معمولاً کمی بالاتر یا پایین تر هستند. آنها تغییرات در موجودی قابل دسترس، وقایع اخبار  و گروهی از عوامل دیگری که بر تصمیمات خرید و فروش تأ ثیر میگذارند را منعکس می کنند.

افتتاح: معامله در تمام قراردادهای آتی همیشه بلافاصله بعد از زنگ آغاز کار شروع نمی شود. این مطلب خصوصاً در مورد قراردادهای بلند مدت  [distant contract month]، که خرید و فروش عموماً کمتر است، صدق می کند. معاملات به محض وقوع ثبت می شوند. بفاصله ی کوتاهی پس از آغاز اولین فعالیت، تغییر دامنه ی افتتاح ثبت شده و با نشانه ی افتتاح OPG  یا تجدید فرستاده می شود . البته این کار در صورتی انجام می پذیرد که دادو ستدی در خلال جلسه ی معاملاتی قبلی از همان روز تجاری (بر سیستم تجاری الکترونیکی   Project A® ) انجام شده باشد.

توجه داشته باشید که در هیأ ت بازرگانی شیکاگو، روز تجاری برای مطابقت داشتن با قراردادهای آتی بگونه ای تنظیم شده که با سیستم تجاری الکترونیکی Project A®  همخوانی داشته باشد. هیأت مدیره ی بورس معین کرده است که هر روزِ گسترده ی معاملاتی یک « افتتاح» رسمی در ۲:۳۰ بعد از ظهر و یک « اختتام»  رسمی در ۲ بعد از ظهر دارد. بازگشایی بازار در ۷:۲۰ صبح بطور رسمی «تجدید [resumption]» نامیده  می شود. نمایشگرهای دیواری و سیستم تلویزیونی مداربسته در پایان معاملات در هر بعد از ظهر قیمت یا دامنه ی تغییر تعلیق [suspension price or range] را نشان می دهد. آنها هر روز صبح با شروع معاملات یک قیمت یا دامنه ی تغییرِ تجدید را نشان میدهند.

پیشنهادهای خرید و پیشنهادهای فروش [bids and offers]: قیمتهایی که روی سیستم گزارش قیمت ظاهر می شوند ممکن است نتیجه ی یک معامله باشند ؛ اما، این امکان نیز وجود دارد که آنها نشانه های پیشنهاد های خرید یا فروشی باشند  که در آنها هیچ معامله ای سر نگرفته است. وقتی که قیمتی روی سیستم ظاهر می گردد، بدین معنی است که یک معامله ، یک پیشنهاد خرید و یا یک پیشنهاد فروش در آن سطح انجام شده است.

خطاها: خطاها در ارسال ، معمولاً با یک تذکر به سیستم تصحیح می شوند. ممکن است مظنه ای اصلاح یا پاک شود و یا یک مظنه ی جا افتاده وارد گردد.

گستره ها [spread : تفاوت قیمت بین دو بازار یا کالای مرتبط. رایج است که در بازار همان اسپرد نامیده شود.] : یک گستره به خرید و فروش همزمان حداقل دو قرارداد آتی اشاره می کند. این اصطلاح همچنین می تواند در مورد خرید و فروش معاملات اختیار مختلف و یا ترکیبی از قراردادهای اختیار و آتی بکار رود. قوانین و مقررات هیأت بازرگانی شیکاگو و خیلی از بورسهای کالای دیگر ایجاب می کنند که گستره ها اینگونه گزارش شوند. این در مسئولیت کارگزار  تالار  یا معامله گری که گستره را اعمال میکند است تا گزارشگران بازار را از قیمتهایی که گستره با آنها انجام شده با خبر سازد.

دامنه ی تغییرات قیمت: دامنه ی تغییرات معاملات یک بار پس از جلسه اعلام می شوند تا بالاترین و پایین ترین قیمتهای تمام معاملات را منعکس کنند. پس از بالاترین و پایین ترین قیمتها نشانه های کالا و ماه قرارداد برای قرارداد نزدیک [nearby contract] اولین هایی هستند که ظاهر می شوند . ماههای قرارداد دورتر، از یک کالای مشابه به نوبت با بالاترین و پایین ترین قیمتها ظاهر می شوند.

اختتام: پنج دقیقه قبل از اینکه خریدو فروش تعطیل شود، یک زنگ هشدار دهنده در تالار بورس طنین میاندازد. سرعت معاملات در این پنج دقیقه  همانطور که معامله گران موقعیت ها را می بندند و مشتریان بیرونی سفارشها را برای اجرا اعمال میکنند افزایش مییابد. زنگ هشدار دهنده ی دیگری یک دقیقه قبل از پایان دادو ستد به صدا در میاید . به نظر می رسد که این ۶۰ ثانیه ی آخر یکی از فعالترین دوره های جلسه باشد. پیام رسانان بین تلفنها و کارگزاران  گود به این سمت و آن سمت می دوند. بمحض اینکه تجار اجرای سفارشهای اختتام خود را تأیید میکنند ، قیمتهای اختتام،« بالا»  و« پاییِن» روز توسط سیستم ارسال می شوند . قراردادهای غیر فعال بصورت قیمتهای اسمی [nominal price] ،قیمتهای پیشنهاد خرید یا قیمتهای تقاضا شده نشان داده می شوند( قیمت اسمی موقعی استفاده می شود که هیچ خرید وفروشی انجام نگرفته باشد.)

ممکن است برخی از بورسها آخرین فرصت تکمیل  ([modified closing call]MCC) هم داشته باشند.این فرصت به کارگزاران اجازه می دهد تا اگر سفارشی از مشتریان در دست دا رند، کامل کنند. قوانین هر بورس مراحل اینکار را مشخص میکند. در هیأت بازرگانی شیکاگو آخرین فرصت تکمیل، یک زمان دو دقیقه ای برای قراردادهای آتی که هشت دقیقه پس از جلسه ی معاملات شروع شده اند می باشد. سفارشهای پر نشده ای که در مالکیت کارگزاران می باشند موقع ِ اختتام می توا نند در خلال MCC در دامنه ی تغییر کوچکترِ اختتام یا دامنه ی تغییر یک « تیک [tick : کوچکترین نمو (افزایش) مجاز در جابجایی قیمت ِ یک قرارداد. این اصطلاح « حداقل نوسان قیمت» نیز نامیده می شود.]» بالا یا پایین ِ تسویه ی  قراردادهای ما لی و دو « تیک» بالا یا پایین تسویه ی قراردادهای کشاورزی انجام شوند.

 

داده های جلسه ی پس از روز [post-day session data]

 

قیمتهای تسویه، توسط اتاق تهاتر منتشر و بوسیله ی سیستم   MPRIS تا ۳۰ دقیقه بعد از پایان معاملات گزارش می شوند. پس از قیمتهای تسویه، حدود نوسان قیمت برای تجارت روز آتی توسط سیستم فرستاده می شود.

تصفیه [settlement]: اولین قیمتهای تسویه ای که ظاهر می شوند مربوط به قراردادهای کشاورزی هستند که به دنبال حدود قیمت برای هر قرارداد کشاورزی ِ روز بعد می آیند. قیمتهای تسویه برای کالاهای غیر کشاورزی یی که در هیأت بازرگانی شیکاگو معامله شده اند ، به همراه حدود قیمت برای تجا رت روز بعد ِ  این محصولات ، نیز در پی اطلاعات مربوط به کالاهای کشاورزی می آیند.آنگاه هر گونه خطا در انتقال قبلی ،خصوصاً در قیمتهای اختتام و قیمتهای بالا و پایین، تصحیح و گزارش می شوند.

حجم و بهره ی باز : حجم نهایی تجا رت و بهره ی باز ِ معاملات روز قبل در حوالی ظهر روی سیستم آورده می شوند. اعداد مربوط به حجم برای هرماه قرارداد آتی و اختیار ، به همراه مجموع حجم تجارت و بهره ی باز برای هر کالا ، گزارش می شوند.

 

گزارشهای اصلی [master reports]

 

گزارشهای اصلی توسط اداره ی اطلاعات بازار هیأت بازرگانی شیکاگو بر اساس اطلاعاتی که از منابع مختلف ، من جمله وزارت کشاورزی آمریکا ([United States Department Of Agriculture]USDA ) ، بازار های نهایی [terminal markets]  و تسهیلات انبارداری دریافت می دارند توزیع می شوند.

عرضه ی مرئی [visible supply]: اعداد مربوط به عرضه ی مرئی کالاهای کشاورزی در دوشنبه ی هر هفته منتشر می شوند. عرضه ی مرئی ، مجموع سهام کالاهای کشاورزی در انبار ِ سیلوهای عمومی و برخی سیلو های خصوصی در بازار های نهایی بعلاوه ی سهام های شناور معین  است. اعداد در هزار پیمانه که سه رقم آخر آنها حذف شده است گزارش می شوند. اولین اطلاعات گزارش شده، مربوط به مجموع عرضه های  مرئی ِ هر کالای کشاورزی می باشد. افزایش یا کاهش در عرضه های مرئی از هفته ی گذشته نیز داده می شوند. اعدادِ مربوط به سهام  در دسترس در بازار های اصلی مختلف ، با اعداد متناظر یک هفته و یک سا ل پیش ارائه می شوند.

گزارشهای محصول [Crop reports: گزارشاتی که توسط وزارت کشاورزی آمریکا در مورد کالاهای کشاورزی مختلف گردآوری شده و در سر تا سر سا ل منتشر می گردد. اطلاعات داخل گزارشات شامل  تخمین مقدار زمین زراعی، برداشت، و تولید مورد انتظار، به همراه مقایسه ای با تولید سا ل قبل است.] : گزارشهای محصول USDA نیز از طریق سیستم MPRIS توزیع می شوند. گزارشهای محصول توسط هیأت گزارش محصول گردآوری شده و در روزهای خاصی که توسط USDA انتخاب می شود منتشر می شوند. گزارشهای تصمیم به کاشت برای کالاهای کشاورزی مختلف از دسامبر تا مارس منتشر می شوند. پس از فصل کاشت ، گزارشهای تولید منتشر می شوند. اعداد جاری ِ برآوردهای مربوط به مساحت زمین زیر کشت به جریب [acre = 4047  m2] ، مقدار برداشت محصول در جریب و محصول مورد انتظار در اول ماهی که گزارش منتشر خواهد شد. هر گزارش محصول، یک مقایسه ی تولید با ماه و سال قبل را هم شامل می شود. افزایش یا کاهش قابل توجه در اندازه ی پیش بینی شده ی محصول میتواند  تأثیر عمیقی بر قیمت غله و قیمت کالاهای مربوطه داشته باشد. نتیجتاً ، تولید کنندگان ،بنگاههای تجاری، و قمارگران مشتاقانه منتظر انتشار این گزارشها هستند. گزارشهای تصمیم به کاشت [Planting intention] ،عرضه و تقاضا  و تولید محصول در ساعت ۸:۳۰ صبح به وقت شرقی[ Eastern Time: زمان پنجمین قسمت زمانی به سمت غرب گرینویچ که ناحیه ی شرقی آمریکا را شامل می شود.] منتشر می شوند ؛ در حالیکه، گزارشهای شرایط محصول در ساعت ۴:۰۰ بعد از ظهر به وقت شرقی منتشر می شوند.

 

همه چیز در باره ی بورس را بخوانید

 

عمل کشف قیمت در بازار های بورس کالا برای اقتصاد از اهمیتی حیاتی برخوردار است. بورسهای کالا ، که اهمیت این  مسأله را دریافته اند،  برا ی توزیع بموقع و دقیق اطلاعات و برای  به روز کردن مداوم سیستم های گزارش قیمت، تلاش می کنند.

روزنامه ها  و بطور روزافزونی اینترنت، نیز نقش خود را ایفا   می کنند .برای مثا ل هر شماره ی « وال استریت ژورنال [Wall Street Journal] » ، معاملات آتی و اختیاری را بر پایه ی قیمتهای آتی گزارش می کند. روزنامه، شامل قیمتهای افتتاح ،بالا، پایین و اختتام  و همچنین تغییر خالص از اختتام روز قبل و دامنه ی تغییر قیمت بالا– پایین می باشد. قیمتها به واحدهای خاص هر قرارداد آتی و اختیار  داده می شوند. برای مثال ، غلات به« سنت در پیمانه[cents per bushel] »اعلام مظنه میشوند ، اوراق قرضه ی خزانه داری به « واحد[point]» و  « یک سی ودوم واحد» ، و دام به « سنت در پوند».

 

پاسخی بگذارید