تاریخچه معاملات آتی – ۵

تاریخچه معاملات آتی

 

برگرفته از کتاب Commodity Trading Manual
ترجمه فرهاد مقدم سلیمی

ابتکار مالی

سطح ریسک نرخ ارز و نرخ بهره، که به طور چشمگیری افزایش یافته بود، پاسخ سریعی را از مبتکران بورس معاملات شیگاکو گرفت. « هیأ ت بازرگانی شیکاگو» به مسأله ی ریسک نرخ بهره و« بورس تجارتی شیکاگو»[۱] به مسأله ی ریسک نرخ ارز پرداخت.

در سا ل ۱۹۷۵ ، هیأ ت بازرگانی شیکاگو شروع به تجارت در معاملات آتی بر پایه ی اسناد انجمن رهن ملی دولت[۲] نمود. این اسناد که دارای پشتوانه ی رهنی بودند حاصل تلاش مشترک هیأ ت بازرگانی و اعضای صنعتِ وام رهنی برای حمایت در مقابل ریسک نرخ بهره ی اساسی در وامهای طویل المدت رهنی بودند. بعداً ، در سا ل ۱۹۷۷ هیأ ت بازرگانی بطور مستقیم به مسأ له ی ریسک نرخ بهره با قراردادهای معاملات آتی و برپایه ی اوراق قرضه ی خزانه داری آمریکا[۳] پرداخت .

به علت عدم پیگیری ثبات نرخ بهره توسط فدرال رزرو ، مؤ سسات مالی نسبت به دادن وام های طویل المدت با بهره ی ثابت بی میل شدند. آنها در عوض، ریسک نرخ بهره را به وام گیرنده منتقل کردند. این اقدام به وام دهندگان کمک کرد ، اما ریسک را به وام گیرندگان منتقل کرد. با معاملات آتی خزانه داری آمریکا ، عملاً همه ی کمپانی ها و سرمایه گذارانی که در معرض ریسک نرخ بهره قرار گرفته بودند توانستند مهار نرخهای وام دهی و مالی را در دست گیرند و از موجودی اوراق بهادار در مقابل شوکهای نرخ بهره حمایت کنند. سالهای زیادی نگذشت تا معاملات آتی اوراق قرضه ی خزانه داری به کارآمد ترین قراردادهای معاملات آتی تجاری در دنیا تبدیل شد.

بورس تجارتی شیکاگو(CME) در سا ل ۱۹۷۲ شروع به انجام معاملات آتی با استفاده از پوند انگلیس ، دلار کانادا ، مارک آلمان ، ین ژاپن، و فرانک سوییس کرده به این ترتیب امکان دسترسی به مقادیر معین ارزهای خارجی را در تاریخهای تحویل مشخص فراهم نمود. معاملات آتی ارزهای خارجی ، که در آن هنگام یک گزینه ی کم هزینه برای بازارِ بین بانکیِ ِ از پیش موجود بودند، ابزار پر قدرتی بدست کمپانی های در معرض ریسکِ نرخ ارز دادند. با خرید و فروش قراردادهای آتی ، کمپانیها توانستند قیمت صادرات و وارداتشان را ماهها جلوتر از تحویل حقیقی در دست بگیرند. با این قراردادهای سلفِ مالی ِ اولیه دریچه های سد باز شد. از زمان معرفی تا کنون تجارت معاملات سلف مالی روی اسکناسهای خزانه داری آمریکا، شاخص های سهام[۴] ، وجوه سی روزه ی وزارت خزانه داری آمریکا ، سپرده های یورودلار[۵]،اوراق قرضه ی شهری[۶] ودیگر اسناد مالی[۷] انجام شده است. تا سا ل ۱۹۸۲ معاملات اختیار[۸]ِ آتی نیزاجرا شدند. معاملات اختیار، که در ابتدا «مزایا»[۹] نامیده می شدند و به طور متناوب در زمانهای مختلف در تاریخ هیأ ت بازرگانی شیکاگو مورد تکریم و یا تحریم قرار گرفتند، اساساً به سرمایه گذاران و مدیران ریسک زمانی برای تصمیم گیری می دهند. خریداران معاملات اختیار ِ آتی مبلغی را به عنوان حق و نه اجبار میپردازند تا بتوانند یک قراردادمعاملات آتی را به قیمت مشخصی بخرند و یا بفروشند. اگر در خلال دوره ی معاملات اختیار، خرید و یا فروش به قیمت تعیین شده به صرفه باشد، خریدار معاملات اختیار می تواند آنرا انجام دهد ؛ اما اگر به صرفه نباشد ، خریدارمی گذارد تا تاریخ معامله ی اختیار به انقضاء برسد و ضرر او تنها محدود به قیمت معامله ی اختیار خواهد بود. معاملات اختیار ِ آتی اوراق قرضه ی خزانه داری در سا ل ۱۹۸۲ و در هیأ ت بازرگانی شیکاگو به عنوان قسمتی از یک برنامه ی راهنمای تصویب شده توسط دولت شروع شد. موفقیت این قرارداد راه معاملات اختیار بر آتی های کشاورزی و دیگر معاملات مالی را با شروع ازمعاملات اختیار ازقراردادهای معاملات آتی دانه ی سویا[۱۰] و ذرت به ترتیب در سا لهای ۱۹۸۴ و ۱۹۸۵ هموار نمود . در واقع حتی پیش از آنکه معاملات اختیار ِ آتی معرفی شوند هیأ ت بازرگانی شیکاگو، بورس هیأ ت معاملات اختیار شیکاگو را که سهام معاملات اختیار را خرید و فروش می کرد تشکیل داد. برخلاف بورسهای اوراق بهادار که تقسیمات معاملات اختیار را نیز عرضه نمودند ، بورس هیأ ت معاملات اختیار شیکاگو یک تجارت به سبک شیکاگو را اقتباس نمود که در آن پیشنهادات در گودهای مزایده ی باز(تالارهای بورس)[۱۱] ارائه می شدند.

شاید قابل توجه ترین چیز در مورد معاملات آتی و اختیار ِ ما لی، رشد خارق العاده ی آنان باشد. در حالیکه توسعه ی بازار های کشاورزی یک قرن طول کشید ، بازارهای مالی در کمتر از ۱۵ سا ل به تکامل رسیدند و از خیلی جهات بازار های کشاورزی را پشت سر گذاشتند. از زمانیکه هیأ ت بازرگانی شیکاگو اولین قرارداد های معاملات آتی مالی خود را در سا ل ۱۹۷۵ معرفی کرد تا کنون ، تعداد قراردادهای ما لی یی که در طول سا ل در بورس معامله می شوند از ۲۰۱۲۵ به بیش از ۱۷۹ میلیون ؛ یعنی، بیش از ۷۴ درصد کل ۲۴۲میلیون قرارداد معامله شده افزایش یافته است.

[۱] Chicago Mercantile Exchange

[۲] Government National Mortgage Association (GNMA یا “جی نی ما”)

[۳] U.S. Treasury Bond: که به اوراق T-bond نیز معروف هستند اوراق بهادار قرضه ی دولت آمریکا شامل یک کوپن با سررسید اصلی می باشند. سررسید تا بیش از ده سا ل نیز میرسد. سود این اوراق هر شش ماه یکبار پرداخت می شود.

[۴] Stock index: نشانه یا شاخصی برای اندازه گیری و گزارش ارزش تغییرات در گروهی منتخب از سهام ها. اینکه چطور یک شاخص سهام مشخص بازار را دنبال می کند به ترکیب آن بستگی دارد. یعنی به نمونه گیری از سهام ، به توزین سهام مجزا، و به روش معدل گیری برای بدست آوردن شاخص بستگی دارد.

[۵] Eurodollar deposits: دلار آمریکا که در بانکهای اروپایی سپرده گذاری شده باشد.

[۶] Municipal bonds: یا اوراق قرضه ی شهرداری به اوراق قرضه ای اطلاق می گردد که توسط دولتهای ایالتی و محلی و نواحی خاص منتشر شده باشد.

[۷] Financial instrument: سند ما لی بر دو نوع است ۱) سند قرضه، که وامی است با توافق بازگشت اصل وجه بعلاوه ی بهره ی معین؛ (۲) اوراق بهادار دارایی شرکاء که سهامی از یک شرکت است.

[۸] options

[۹] privileges

[۱۰] soybean

[۱۱] Pits of open outcry: روش فروش open outcry در واقع یک حراج عمومی است که پیشنهادهای خرید و فروش در گودهای تجا رت و یا در حلقه های بورسهای معاملات سلف ارائه می گردند.

پاسخی بگذارید