قرارداد های آتی

قرارداد های آتی

مروری بر معاملات آتی – ۴

ترجمه ی فرهاد مقدم سلیمی

قراردادهای معاملات آتی[۱]

بر خلاف توافقنامه های تحویل در آینده ، قراردادهای آتی ابزار تجاری استاندارد شده ای در بورسهای سازماندهی شده ی معاملات آتی هستند.

تشکیل شالوده ی کالا یا سند، کمیت و کیفیت ، شکل اعلام مظنه ی قیمت و شیوه ی تحویل و تسویه ی نهایی ، همه و همه تثبیت شده اند. تنها متغیر، قیمت است که در فرآیند حراج مانندی در تالار تجارتِ یک بورس فیزیکی یا مجازی (در صورت تجارت الکترونیکی) کشف میگردد. همانطور که «تاد پتزل»[۲] در کتابش بنام «معاملات آتی و اختیار ِ مالی[۳]» خاطر نشان می سازد :” قراردادهای آتی موفق، عناصر کافی استاندارد را برای مطمئن ساختن خریدار و فروشنده جهت داشتن درکی روشن از عملکرد مورد انتظار معامله دارا می باشند.”

از قضای روزگار ، این استاندارد کردن حقیقتاً باعث قابلیت انعطاف فوق العاده ای شده است. از آنجا که قراردادهای آتی استاندارد شده اند ، خریداران و فروشندگان می توانند یک قرارداد را با قرارداد دیگر مبادله کنند و در واقع تعهدشان را با تحویل دادن یا گرفتن کالا یا سندی که زیر بنای قرارداد آتی را تشکیل می دهد جبران کنند.

جبران[۴] در بازار معاملات آتی بمعنی گرفتن موقعیت[۵] یک معامله ی آتی ، مقابل و مساوی با قرارداد معامله ی آتی اولیه ی فرد است.

به عنوان مثا ل فرض کنید که سرمایه گذاری دو قرارداد آتی مربوط به اوراق قرضه ی ماه ِ مارس ِ خزانه داری آمریکا را خریده است. برای جبران این موقعیت، سرمایه گذار باید دو قرارداد آتی را قبل از رسیدن زمان تحویل بفروشد . از طرف دیگر، اگر سرمایه گذار ابتدا دو قرارداد آتی را بفروشد ، برای جبران این موقعیت باید دو قرارداد آتی مربوط به ماه مارس خزانه داری آمریکا را قبل از زمان تحویل بخرد.

استاندارد کردن مفاد قرارداد و توانایی جبران قراردادها به سرعت باعث افزایش استفاده از معاملات آتی توسط تأمین جویانی چون بنگاههای تجاری و قمارگرها (سفته بازان) شد.

بنگاههای تجاری دریافتند که می توانند با استفاده از معاملات آتی، بدون احتیاج به تحویل دادن یا گرفتن کالای نقدی یی که قرارداد آتی بر پایه ی آن استوار بود ، خود را در مقابل بی ثباتی قیمت تأمین نمایند.

قمار گرها در یافتند که استاندارد کردن به جاذبه ی تجارت افزوده است؛ زیرا، حالا می توانستند قراردادهای آتی را با سود خوبی – مشروط بر اینکه بتوانند جابجایی قیمت را بدرستی پیش بینی کنند– بخرند و بعداً بفروشند یا حالا بفروشند و بعداً بخرند.

در واقع، حذف دیگر متغیر ها که معلول استاندارد شدن بود و تنها متمرکز شدن روی قیمت، موجب فواید اضافه ای نیز شد. تجارت در یک حراج عمومی ِ رقابتی اتفاق می افتد؛ جایی که ، قیمتهای خریدو فروش برای تمام شرکت کنندگان قابل دسترسی است. این کار کشف قیمت را آسان کرده نگرانی کاربر درمورد ردیف کردن اعتبار و قیمت را، که از مشخصه های بازارهای خصوصی تر است ، از بین می برد. به همین دلیل ، استاندارد کردن قراردادهای آتی، قیمتهای معاملات آتی را فوق العاده با صرفه می سازد.

دولت هم بزودی ارزش اجتماعی و اقتصادی معاملات آتی را دریافته برای حمایت از آن قانونی وضع کرد. قسمت سوم از قانون مبادله ی کالا مصوب سا ل ۱۹۳۶ مشخص می سازد که هر قرارداد آتی باید به تحقق دو هدف کمک نماید: کشف قیمت[۶] و تأ مین جویی[۷] .

دادو ستد در کالاهایی که مستلزم فروش و به تبع آن تحویل در آیند ه می باشند، همانند آنچه که در هیأ ت های بازرگانی «معاملات آتی» نامیده می شود، از سوی ملت با اقبال عمومی مواجه گردیده اند. این دادو ستد های آتی در حجم معتنابهی توسط عموم مردم و اشخاص حقیقی، که در پیشه ی خرید وفروش کالاها و محصولات ومحصولات جانبی ِ وابسته ی تجارت بین ِایالتی هستند، انجام می شوند. قیمت های تعیین شده در این دادو ستد ها عموماً تعیین مظنه شده بعنوان پایه ای برای تعیین قیمت به تولید کننده ومصرف کننده ی کالاها ومحصولات و محصولات جانبی وابسته و همچنین برای تسهیل نمودن حرکتهای وابسته در تجارت بین ایالتی، در سرتا سر ایالات متحده و کشورهای خارجی توزیع و اعلام می گردند. چنین دادو ستدهایی توسط مباشران حمل کالا ،حق العمل کاران، آسیابانان و بقیه ی اشخاصی که با کالاها و محصولات و محصولات جانبی وابسته در تجارت بین ایالتی سرو کار دا رند، به عنوان ابزاری برای تأ مین خودشان در مقابل ضرر های احتمالی ِ مربوط به نوسانات قیمت مورد استفاده قرار می گیرد. 

استفاده از بازار های معاملات آتی بعنوان مقیاسی جهت ” تعیین قیمت برای تولید کننده و مصرف کننده ی کالاها” و “بعنوان ابزاری برای تأ مین … در مقابل ضرر های احتمالی نوسانات قیمت” در ادامه مورد بررسی قرار می گیرد.

۱ از این پس جهت اختصار « قراردادهای معاملات آتی » را « قراردادهای آتی» و « قراردادهای معاملات اختیار» را « قراردادهای اختیار» می نامیم.

[۲] Tod Petzel

[۳] Financial Futures And Options

[۴] offset : عبارت است از گرفتن موقعیت معامله ی آتی یا اختیار ِ ثانویه بجای موقعیت اولیه.

[۵] position : که به « وضعیت» نیز ترجمه شده عبارت است از « تعهد» بازار. از اصطلاحات بازار معاملات آتی است که خریدار قرارداد آتی « موقعیت بلند» و برعکس ، فروشنده ی قرارداد سلف « موقعیت کوتاه» دارد.

[۶] price discovery

[۷] hedging

پاسخی بگذارید