فرهاد اکسچنجفرهاد اکسچنج

فرهاد مقدم سلیمی در رابطه با هنر فوروارد کردن در قسمت دوم مطالب زیر را بیان می کند:

✏️ فرهاد مقدم سلیمی

حدود سی – چهل سال پیش که من بچه بودم
هر از گاهی یک تکه کاغذ از لای در، داخل خانه انداخته می شد که متنی قریب به این مضمون داشت:

” ای کسی که این کاغذ را می خوانی، دعای زیر را ده بار بنویس و به ده نفر که می شناسی بده.
هر کسی که این کار را کرد، هر آرزویی داشت برآورده شد و هر کسی این کار را نکرد، تصادف کرد و مرد!

و بعد هم در ادامه ی مطلب یک دعای عجیب و غریب عربی آورده شده بود”

من ( فرهاد مقدم سلیمی )– و امثال من – هم از همه جا بی خبر، از ترسی اینکه نکند یک دفعه تصادف کنیم و بمیریم
و یا بلای غیبی دیگری سرمان آید، متن را بی کم و کاست کپی و بین دیگران پخش می کردیم
و بعد منتظر می نشستیم تا آرزوهای دور و درازمان برآورده شود – که البته انتظاری بیهوده بود.

اخیرا در تلگرام مطلبی از یک دوست برایم ارسال شد که مرا یاد همان کاغذهای سی – چهل سال قبل – البته با شکل و محتوای مدرن – انداخت.
در پست تلگرامی، از قول یک کارشناس “که نخواسته بود اسمش فاش شود!
” نسبت به آلوده بودن انواع مواد غذایی فرآوری شده، توسط کارخانه ای که باز “نخواسته بودند نامش را بیاورند!”
هشدار داده شده بود و در پایان از همه خواسته شده بود که این مطلب را با همه ی دوستان به اشتراک بگذارند که “ثواب اخروی” دارد
و به اشتراک نگذاشتن آن موجب “خسران در دنیا و عقبا” خواهد بود!

فرهاد مقدم سلیمی در این رابطه ادامه می دهد:

واضح است که این مطلب نیز – مثل همان نوشته های خاله زنکی چهل سال قبل – صرفا برای “فوروارد کردن” نوشته شده است
و هیچ گونه ارزش دیگری ندارد.
نه اطلاعات درست و درمونی می دهد و نه فسادی را افشا می کند.
اینکه غذاهای فرآوری شده (حتی اگر به بهداشتی ترین روش ممکن تولید شوند) باز هم مصرفشان توصیه نمی شود، اظهر من الشمس است.
تنها دغدغه ی نویسنده ی مطلب صرفا “فوروارد کردن” و “فوروارد شدن” بیشتر پست است.

آنچه اینجا محل تامل است، اینکه چرا شخصی با دانستن همه ی این مسائل، باز هم در دام نویسنده می افتد و مطلب را فوروارد می کند؟
چرا هنوز کسانی پیدا می شوند که با خود می گویند ” نکند این نوشته درست باشد
و اگر آن را فوروارد نکنم مرتکب گناهی شده باشم و از طرف خدا مجازات شوم؟”
… و باید بگویم تعداد اشخاصی که این فکر را بکنند، کم هم نیستند.

فرهاد مقدم سلیمی با اشاره به ازمایشات بومیستر بیان می کند:

در آزمایشاتی که “بومیستر ” و همکارانش در سال ۲۰۰۸ انجام دادند، مشخص شد کسانی که Free Will (یا اراده ی آزاد) ندارند
همه یا اکثر کارهای خود را بر اساس نوعی “جبر گرایی” و اعتقاد به نیروهای ماوراء الطبیعه انجام می دهند
و به این ترتیب مسئولیت کارهای خود را به عهده ی دیگران (نیروهای ماوراءالطبیعه) می گذارند تا خود مسئولیتی گردن نگیرند.
در نگاه این افراد، اراده ی آزاد انسانی، زیر بار سنگین اراده ی ماوراءالطبیعی له می شود و چیزی از آن نمی ماند.
بنابراین تمام خواست های خود را بجای اینکه “از خود” داشته باشند
از نیروهای ماورایی دارند و مسئولیت کارهای خود را نیز به گردن همان نیروها میندازند.

فرهاد مقدم سلیمی و هنر فوروارد کردن – قسمت دوم فرهاد اکسچنج
فرهاد مقدم سلیمی و هنر فوروارد کردن – قسمت دوم
چنین اشخاصی در مواجهه با “فورواردرها” احساس می کنند که فوروارد کردن مطلب رسیده به ایشان، یک وظیفه ی الهی است
که چنانچه از آن سرپیچی کنند،
مستوجب عذاب خواهد بود، و برای اینکه شانه از زیر بار مسئولیت فکر کردن خالی کنند
به سرعت “وجدان” خود را آزاد می کنند
و تکه مطلب ارسال شده برایشان را فوروارد می کنند.
فورواردرها نیز با شناخت از این نوع روحیه ی “جبرگرایی”
(که فقط در ایران هم نیست و همه ی مردم دنیا کمابیش با آن مواجه هستند)
مطلب خود را می نویسند
و به دست این اشخاص می سپارند.

فرهاد مقدم سلیمی:

نکته ی مهم تحقیقات بومیستر (Roy F Baumeister) در اینجا بود که آزمایشات نشان داد
وقتی اشخاص تحت آموزش های عدم وجود Free Will قرار می گرفتند
کارهای خلاف و غیر اخلاقی بیشتری (از قبیل دزدی، دروغگویی و تقلب) از آنها سر می زد
(این نشان داد که چگونه ممکن است شخصی
در درجه ی بالای ایمان به ماوراء در برهه ای از زندگی که زمام تفکر و عمل خود را به دست اراده های خیالی و ماورایی داده
به راحتی دست به دزدی و دروغگویی و تقلب و جنایت بزند) .
بومیستر نشان داد هر چه اعتقاد به Free Will (اراده ی آزاد) در انسان بیشتر باشد
چون خود را مسئول و تصمیم گیرنده در باره ی جهان خود و اعمال خود می داند، کمتر به اعمال خلاف دست می زند.

وبلاگ فرهاد مقدم سلیمی

پاسخی بگذارید